ماهی گلی

امروز از کنار چند تا ماهی فروشی رد می شدم

حال کردم ، عید داره میاد

تو این فکر رفتم که برم یه دو تا از اون ماهی گلی های خوشکل رو بخرم و خودم برم پیشواز عید

اما

اما با خودم فکر کردم بعد عید چی ؟

یعنی سال تحویل که بگذره این ماهی بد بخت نگون بخت باید چه بلایی به سرش بیاد

دقیقا از روز دوم و سوم عید من خودم بشخصه هی می گم کی این ماهی می میره و از دستش راحت می شیم

 همش باید به این فکر باشم که رفتیم فلان جا کی اب تنگ ماهی رو عوض  می کنه ؟ چه کارش کنم؟ غذاش چی ؟ .......

از همین الان می دو.نم که چند روز اب ماهی رو عوض نمی کنم تا سریع تر از دستش راحت بشم  و روز سوم و چهارم توچشم نگاه می کنه که من از رو برم و ابش رو عوض کنم و منم با خجالت و شرمندگی دوباره ابش رو عوض می کنم و یه عالمه نون توی ابش می ریزم تا یا خفه بشه (نون تو گلوش گیر بکنه و یا ماهی باد بکنه ) و یا این که حداقل تا 4 روز دیگه اب اونقدر کثیف بشه که دیگه چشم تو چشش نیافته

.

خودمونیم

رفاقت ها هم همینطور شده تا لازم داریم و تازه هست

...............

خدا منو ببخشه

..................

تصمیم دارم امسال دور ماهی گلی خط بکشم و از اول سراغ اون نرم .

در تمامی مراکز درمانی و بهداشتی و بیمارستان ها برچسب ها و نوشته هایی می بینیم که روی انها تاکید شده است

" فرزند کمتر زندگی بهتر "

وقتی چند دولت اونقدر روی یک جمله تاکید می کنند باید این جمله از لحاظ محتوایی بسیار عالی باشد و باید معنی خوبی رو در ذهن انسان ایجاد کند.

اما من این جمله رو اصلا قبول ندارم ، دلیل هم دارم:

اول این که خود جمله از دوقسمت تشکیل شده که در کل معنی اون اینه که" اگه فرزند کمتری داشته باشی حتما زندگی بهتری داری!!!"

خوب ما انسانها همگی دنبال زندگی بهتر هستیم و هیچ کس ( نه امام حسین و نه شمر ) نمی گوید  که من زندگی بهتر رو نمی خواهم .

 اما تفاوت انسان ها در این است که بهتر بودن رو در چیز های متفاوتی می بینند

منظور حرفم این هست  که ، بهتر بودن یک  کلمه  کلی هست مثل این جمله زرتشتی ها که همه انسانها چه بودا وچه مسلمان قبولش دارند " پندار نیک, گفتار نیک و کردار نیک" ولی هر کدوم نیک بودن رو ی چیزی معنی می کنند

از کسانی که پرسیدم 2 خصوصیت عمده رو برای فرزند کمتر داشتن بیان کرده اند :

1.      هزینه کمتر فرزند کمتر نسبت به فرزند بیشتر: 

تقریبا 99%  کسانی که با هاشون صحبت کردم این عامل رو مهمترین دلیل درست بودن این شعار دونسته اند .

اون ها  می گویند که : این هزینه کمتر باعث می شه پدر و مادر کمتر کار انجام بدهد و قت بیشتری رو برای خودشون داشته باشند و همچنین وقت بیشتری برای تربیت بچه ها.

2.      رسیدگی بیشتر از لحاظ مادی و معنوی و روحی به فرزندان کمتر نسبت به فرزند بیشتر : 

بیشتر کسانی که باهاشون صحبت کردم اعتقاد داشتند که وقتی فرزند کمتری داشته باشند هزینه مالی بیشتری رو می تونند خرج اون بچه بکنند و همچنین وقت بیشتری رو برای تربیت فرزندشون داشته باشند

اما این دلیل ها در ظاهر زیبا و درست هست و در واقع کاملا اشتباه هست.

اول این که:

1.      حتما این رو قبول دارید که  خداوند برای هرکسی (چه بزرگ و چه کوچک ) روزی ای  قرار داده است  , که حتی زمانی که ما به مهمانی خانه هم دیگه می رویم روزی خودمون رو زود تر اون جا می رود .

2.      صرف هزینه زیاد توسط پدر و مادر برای کودک باعث می شود که فرزند توقع خود رو از پدر و مادرش بیشتر ببرد و هرچه پدر مادر بیشتر براش خرج بکنند توقع کودک بیشتر می شود . که این باعث می شه بچه بسیار بد تربیت بشه با هزینه کتر برای کودک باعث می شود که کودک در اینده انسان قانعی باشه

3.      وقتی چند فرزند داشته باشیم اونها یاد می گیرند که باید به فکر همدیگه و در اینده به فکرانسانهای دیگه باشند .

4.      وقتی چند فرزند داشته باشیم اونها از همون بچه گی یاد میگیرند که باید به همدیگه کمک کنند

5.      وقتی چند فرزند داشته باشیم اونها یاد می گیرند که قانع باشند .

دوم اینکه:

1.      وقتی گفته می شود که "با داشتن فرزند کمتر وقت بیشتری برای تربیت کردن اون داریم " داریم اشتباه می کنیم.

وقتی شما این صحبت رو می کنید در ذهن شما  این هست که یک هو ما با 4 , 5 کودک مواجه هستیم ، در صورتی که این طور نیست . هر کدوم از این بچه ها با فاصله 2 سال از هم وارد زندگی ما می شود که ما می توانیم بچه ها را خوب تربیت کنیم  به طوری که بچه بزرگ تر در تربیت کردن بچه ی بعدی به ما کمک کند

خود بچه اول می تواند الگویی برای بچه های بعدی باشه که این باعث کمک بسیار زیادی در تربیت  بچه ها می شود.

بیشتر افرادی که می گویند "با بچه کمتر وقت بیشتری برای تربیت کودکمان داریم " دروغ می گویند انها وقت بیشتری برای خوش گذرونی خودشون می خواهند و نه تربیت بچه.

داشتن فرزند کم مضرات دیگه ای هم دارد که می شود به موارد زیر اشاره کرد:

1.      ما از از فرزندمون داشتن خواهر و برادر هایی که در مشکلات یار و غمخوارشون باشند رو دریغ کرده ایم و اونها رو در اینده تنها در جامعه رها می کنیم

2.      در نتیجه نوه های خود را از داشتن عمو, خاله محروم کرده ایم

3.      امکان دارد فرزند ما وقتی به سن جوانی رسید در اثر بیماری و یا حادثه ای فوت کند در نتیجه ما از داشتن فرزند محروم می شویم اگر سعی کنیم در اون سن بچه دار بشیم یا بچه ای گیر مون نمی اید و یا این که  به احتمال زیاد بعلت سن بالای پدر مادر دچار بیماری ژنتیکی می باشد

4.      وفتی شما پا به سن گذاشتید باید فرزندانتان از شما مراقبت کنند و یا این که  به شما سر بزنند

فکر کنید :

در صورتی که 4 فرزند داشته باشید در پیری خدای نا کرده محتاج انها شوید ،  قطعا انها راحت تر و بهتر از یک فرزند به شما کمک می کنند وحتی بیشتر از یک فرزند به شما سر می زنند

یادمون باشه زندگی باید شیرین باشد

پس

فرزند بیشتر زندگی شیرین تر

زندگی باید شیرین باشد ویا راحت؟

1.      بین راحت بودن زندگی و شیرین بودن فاصله بسیاری هست ، مثلا امکان داره خوردن یک مگس بسیار راحت تر از خوردن یک مرغ با شه ولی قطعا شیرین تر از ان نیست.

2.      به دلیل اینکه عده ای زیادی راحتی را دوست دارند و آن را نشانه شیرین بودن زندگی می دانند ، در ذهن ما این طور حک شده که ، زندگی هرچه راحت تر باشد شیرین تر هم هست !!!!! ولی نه ، امکان داره در موارد زیادی دقیقا عکس این مطلب درست باشه مثلا جلوی یک نفر همه نوع غذا بگذارند و به او بگویند هر چه می خواهی برایت فراهم می کنیم ولی اخر این ماه شما را می میرید . این شخص زندگی راحتی تا اخر ماه داره ولی امکان داره از ناراحتی و ترس زندگی شیرینی نداشته باشه

3.      پول در زندگی کنونی راحتی رو بهمراه داره یعنی اینکه شما هر چه پول بیشتری دارید زندگی راحت تری دارید اما این راحتی که بوسیله پول بدست اومده باعث شیرینی زندگی می شه ؟  قطعا نه ، مثلا شما پول بسیاری دارید و احتیاجی برای کار کردن و فعالیت ندارید ولی یک مریضی دارید که نمی توانید غذا بخورید و باید غذا از طریق سرنگ به شما تزریق بشه . قطعا برای خیلی افراد این زندگی راحت هست ولی شیرین نیست.

به نظر شما زندگی باید شیرین باشه ویا راحت؟

زندگی وقتی شیرین هست امکان داره با راحتی و یا سختی همراه باشه ، در هر حال این زندگی شیرین هست

چرا مرد نباید زن دوم بگیر

شاید کسانی که من رو می شناسن از این مطلب من تعجب بکنند ولی این یک وافعیت هست.

همیشه (توی 30 سال اخیر ) سئوال این طور بوده که: چرا مردها زن دوم می گیرند ؟

حالا من سئوال رو این طور می گم: چرا مرد ها نباید زن دوم بگیرند؟؟؟؟

قبل از این که به سئوال من توی زهنتون جواب بدین به این چند نکته ای که در زیر نوشتم توجه کنید:

1.کی گفته که مردها با گرفتن زن دوم به زن اول کمتر توجه می کنه و یا این که نشاون می ده که از زن اولشون رازی نیستند؟

امکان داره مرد ها به هر دوزن شون به عدالت رفتار کنند و زن اول برای اون ها کافی نباشه (چه از لحاظ روحی و چه از لحاظ جنسی) و صد البته این نشون نمی ده که زن اول کم کاری کرده ویا این که شوهر خود رو نادیده گرفته شاید این نشون می ده که این مرد از لحاظ جنسی و روحی برای داشتن چند زن با هم آفریده شده است

2.همیشه تعداد تولد نوزادپسر و دختر برابر بوده است اما تعداد مردهایی که به سن بلوغ می رسند از زن هایی که به سن بلوغ می رسند کمتر هست که می شه از دلایل اون به این موارد اشاره کرد که در جنگ ها بیشتر مردها کشته می شوند ویا این که چون پسر بچه ها همیشه شلوغ تر بوده اند(میانگین) در نتیجه در ایام طوفولیت بیشتر مرگ ومیر داشته اند ویا این که چون مرد ها بیشتر ین کار را در بیرون خانه انجام می داده اند بیشتر در معرض اسیب بوده اند و حتی چون ژن مرد ها xy هست بیشتر از زن ها که ژنشان xx هست دچار بیماری های ژنی وابسته به جنس می شوند . البته باید بخاطر داشت این توازن بیشتر بودن خانم ها همیشه برقرار نیست بلکه 80 تا 90? مواقع این طور می باشد

3. چرا وقتی خدا اجازه این اقدام رو داده ? ما بعنوان یک انسان چنین حقی رو از مرد ها گرفته ایم (البته خدا هم گفته باید مرد عدالت رو بین اون ها رعایت بکنه)

و اما یکی از چیز هایی که حتما باعث خندتون می شه اینه که در این مورد مرد ها خودشون رو مثل زن ها فرض کرده اند !!!!!!

و یک سئوال دیگه این که ما در جامعه اسلامی چرا آقایونی رو که زن دوم می گیرند رو به چشم انسان های گناه کار و بی مسئولیت می شناسیم مگه اونها گناه کردند . اونها از حقی که خدا براشون قائل شده استفاده کرده اند .

 واخر این که

خدا هیچ چیز رو بی حکمت نیافریده است