روز 9 دی
روز خدا ، یوم الله
روزی که ما ثابت کردیم اهل کوفه نیستیم
ولایت را هرگز تنها نمی گزاریم.
بر همه مردم ایران زمین و پیروان سید علی در سراسر عالم
مبارک باد
چرا ما در دهه اول محرم گریه می کنم؟
یادمون باشه هیشه وقتی کسی می میره و یا شهید می شه بعد از مرگ ویا شهادتش براش گریه می کنیم و نه قبل از شهادت. ولی برای امام حسین دقیقا عکس این واقعیت هست ما در ده روز اول دهه گریه می کنیم و روز تاسوعا و عاشورا حداکثر گریه رو انجام می دیم ولی روز بعد بسیار از این ناراحتی کاسته می شه(بهتر بگم دیده نمی شه ) چرا؟
برای امام های دیگه ما فقط روزی رو عزاداری می کنیم که شهید شده اند برخلاف امام حسین . چرا؟
پیامبر چندین بار نماینده بین قوم ها فرستاد تا مبلغ باشند و اون اقوام اون نماینده رو شهید کردند ولی ما اندازه ای که برای مسلم گریه می کنیم یک درصد هم برای اونها اظهار ناراحتی نمی کنیم . چرا؟
من خیلی به این موضوع فکر کردم (در این دهه محرم) به چند نتیجه رسیدم
برای جواب سئوال مسلم به این نتیجه رسیدم که: مسلم به دعوت خود قوم رفت و اون قوم همه شیعه بودند و نامه های زیادی رو برای امام حسین فرستاده بودند در صورتی که در زمان پیامبر اون فرستاده ها به جایی فرستاده می شدند که بت پرست بودند و با اسلام مشکل داشتند و ضدیت از قبل عیان بود در ثانی مسلم وقتی اون جا رفت شیعیان منتظر با او بیعت کردند و می دانستند که او ولی امر انها در زمان نبود امام است ولی با امدن زیاد یا از بن مرجانه ترسیدند و یا این که با پول زیاد تتمیع شدند !!! بحدی که نماز ظهر بن مرجانه در محاصره بود و در غروب مسلم در حال غربت .
اما امام حسین ؛
1. امام حسین به دعوت شیعیان امد به کوفه .
2. ایشان نوه پیامبر بودند و کسانی که به جنگ ایشان امدند خود را رهرو سنت همان پیامبر می دانستند .
3. هیچ امامی وادار به بیعت با کفر نشد در صورتی که ایشان را بطور علنی ودار به بیعت با کفر کردند(یعنی می خواستند ایشان با کفر بیعت کنند).
4. هیچ امامی موقع شهادت خانواده اش را شهید نکردند (منظورم اصلا رابطه برادری و پسر نیست بلکه منظور من بهترین های امت اسلام است این نکته خیلی مهمه) ویا اهل بیت ش را به اسارت نگرفتند در صورتی که................
5. ما برای کسی که می دانیم داره کاره حقی می کنه و در این را جونش رو از دست خواهد داد هم گریه می کنیم چون می دونیم اون حق هست و در این جا امام حسین حقی بود که برای نشان دادند راه حق از باطل به شهادت رسید
6. این جنگ در روز تاسوعا و عاشورا شروع نشده بود که در این روز خاتمه پیدا کنه ؛ این جنگ زمانی شروع شد که منتظران امام و کسانی که جایگاه ایشان را می دانستند و با ایشان بیعت کرده بودند ، شمشیر ها را بر روی وی ایشان کشیدند (با سکوتشان و ....)
از دید بنده حقر ما در دهه محرم برای امام حسین گریه نمی کنیم حتی برای تنهایی ایشان گریه نمی کینم بلکه گریه ما برای خودمان است که از ایشان دعوت کردیم ولی ایشان را رها کردیم و حتی بروی ایشان شمشیر کشیدیم
البته مطلب نباید باعث این فکر بشود که حاکم کافر در شهادت ایشان بی گناه نبوده بلکه......
اکنون هم به امام زمان می گوییم توبیا ما منتظر توییم
حال خود بگویید ما مثل سلیمان منتظر امامیم یا مثل حر یا ................
به گزارش خبرنگار آیین و اندیشه فارس، در کتاب «بشارة المصطفى» و «مجالس» شیخ مفید و «أمالى» شیخ طوسى روایت کردهاند از شیخ مفید، از ابن قولویه، از حسین بن محمد بن عامر، از مُعَلّى بن محمد، از محمد بن جمهور عَمِّى، از ابن محبوب، از أبو محمّد وابِشى، از أبو وَرْد که گفت: از حضرت امام محمّد باقر علیه‌السلام شنیدم که مىگفت: چون روز قیامت بر پا شود، خداوند همه مردم را عریان و پابرهنه در زمین هموارى جمع می‌کند؛ و آنها را در راه محشر به قدرى متوقف می‌دارند که همگى عرق بسیارى مىکنند و نفَسهاى آنان به شدت میزند، و به قدرى که خداوند اراده کرده است درنگ مىکنند؛ و این است معناى گفتار خداوند تعالى: «فَلَا تَسْمَعُ إِلَّا هَمْسًا؛ و در آن وقت (اى پیامبر) نمىشنوى مگر صداى آرام و بدون صوت را.»
در این حال منادى از عرش ندا می‌کند: کجاست پیامبر امّى؟ خلایق می‌گویند: این صداى تو به همه رسید و همه شنیدند، آن پیامبر را با اسمش صدا کن!
منادى ندا می‌دهد: کجاست پیامبر رحمت: محمد بن عبدالله؟ رسول‌الله صلّى الله علیه و آله و سلّم بر پا مىایستد، و از همه مردم جلوتر مىآید تا اینکه مىرسد به حوضى که طول آن به قدر مسافت ما بین أیْلَة و صَنْعَاء است، و در کنار حوض مىایستد. و پس از آن صاحب شما را ندا مىکنند؛ او هم به جلو مىآید، و در برابر مردم با رسول الله وقوف مىکند.
سپس به مردم اجازه داده مىشود و آنان به حرکت در مىآیند. و در آن وقت، مردم به دو دسته تقسیم مىشوند: جماعتى در حوض وارد مىشوند، و جماعتى را از حوض دور مىکنند و چون رسول‌الله صلّى الله علیه و آله و سلّم ببیند که از محبان ما اهل‌بیت کسى را از حوض دور کنند گریه می‌کند و می‌گوید: اى پروردگار من! شیعه على! اى پروردگار من! شیعه على!
در این حال خداوند فرشته‌اى را مىگمارد که از آن حضرت بپرسد: اى محمد! سبب گریه شما چیست؟! رسول الله می‌گوید: چگونه نگریم بر جماعتى که از شیعیان برادرم علىّ بن ابى طالب هستند، و من آنان را مىنگرم که از حوض دورشان کردهاند، و به جانب أصحاب دوزخ روان ساختهاند!؟
خداوند عز و جل می‌گوید: اى محمد! من از گناهان آنها گذشتم، و همه را به تو بخشیدم. و من آنان را به تو و به کسانى که از ذریه تو هستند، و آنان آن ذرّیه را دوست دارند و ولایت آنها را برعهده گرفتهاند، ملحق ساختم، و آنها را از زمره و جمعیت تو قرار دادم و در حوض تو وارد کردم و شفاعت تو را درباره آنان پذیرفتم و به همین دلیل تو را مکرم و گرامى داشتم.
و حضرت باقر علیه‌السلام گفتند: در آن روز چه بسیار از مردان و زنان گریه کننده‌اى که چون این جریان را ببینند، فریاد مىزنند: یامحمداه! و هیچ یک از موالیان ما و از محبان ما نمىماند مگر آنکه در حزب ما قرار مىگیرد و با ما وارد در حوض ما مىشود.
منبع : خبرگزاری فارس
