چرا ما در دهه اول محرم گریه می کنم؟

یادمون باشه هیشه وقتی کسی می میره و یا شهید می شه بعد از مرگ ویا شهادتش براش گریه می کنیم و نه قبل از شهادت.  ولی برای امام حسین دقیقا عکس این واقعیت هست ما در ده روز اول دهه گریه می کنیم و روز تاسوعا و عاشورا حداکثر گریه رو انجام می دیم ولی روز بعد بسیار از این ناراحتی کاسته می شه(بهتر بگم دیده نمی شه ) چرا؟

برای امام های دیگه ما فقط روزی رو عزاداری می کنیم که شهید شده اند برخلاف امام حسین . چرا؟

پیامبر چندین بار نماینده بین قوم ها فرستاد تا مبلغ باشند و اون اقوام اون نماینده رو شهید کردند ولی ما اندازه ای که برای مسلم گریه می کنیم یک درصد هم برای اونها اظهار ناراحتی نمی کنیم . چرا؟

من خیلی به این موضوع فکر کردم (در این دهه محرم) به چند نتیجه رسیدم

برای  جواب سئوال مسلم به این نتیجه رسیدم که: مسلم به دعوت خود قوم رفت و اون قوم همه شیعه بودند و نامه های زیادی رو برای امام حسین فرستاده بودند در صورتی که در زمان پیامبر اون فرستاده ها به جایی فرستاده می شدند که بت پرست بودند و با اسلام مشکل داشتند و ضدیت از قبل عیان بود در ثانی مسلم وقتی اون جا رفت شیعیان منتظر با او بیعت کردند و می دانستند که او ولی امر انها در زمان نبود امام است ولی با امدن زیاد یا از بن مرجانه ترسیدند و یا این که با پول زیاد تتمیع شدند !!! بحدی که نماز ظهر بن مرجانه در محاصره بود و در غروب مسلم در حال غربت .

اما امام حسین ؛

1.             امام حسین به دعوت شیعیان امد به کوفه .

2.             ایشان نوه پیامبر بودند و کسانی که به جنگ ایشان امدند خود را رهرو سنت همان پیامبر می دانستند .

3.             هیچ امامی وادار به بیعت با کفر نشد در صورتی که ایشان را بطور علنی ودار به بیعت با کفر کردند(یعنی می خواستند ایشان با کفر بیعت کنند).

4.             هیچ امامی موقع شهادت خانواده اش را شهید نکردند (منظورم اصلا رابطه برادری و پسر نیست بلکه منظور من بهترین های امت اسلام است این نکته خیلی مهمه)  ویا اهل بیت ش را به اسارت نگرفتند در صورتی که................

5.             ما برای کسی که می دانیم داره کاره حقی می کنه و در این را جونش رو از دست خواهد داد هم گریه می کنیم  چون می دونیم اون حق هست و در این جا امام حسین حقی بود که برای نشان دادند راه حق از باطل به شهادت رسید

6.             این جنگ در روز تاسوعا و عاشورا شروع نشده بود که در این روز خاتمه پیدا کنه ؛ این جنگ زمانی شروع شد که منتظران امام  و کسانی که جایگاه ایشان را می دانستند و با ایشان بیعت کرده بودند ، شمشیر ها را بر روی وی ایشان کشیدند (با سکوتشان و ....)

  از دید بنده حقر ما در دهه محرم برای امام حسین گریه نمی کنیم حتی برای تنهایی ایشان گریه نمی کینم بلکه گریه ما برای خودمان است که از ایشان دعوت کردیم ولی ایشان را رها کردیم و حتی بروی ایشان شمشیر کشیدیم  

البته  مطلب نباید باعث این فکر بشود که حاکم کافر در  شهادت ایشان بی گناه نبوده بلکه......

اکنون هم به امام زمان می گوییم توبیا ما  منتظر توییم

حال خود بگویید ما مثل سلیمان منتظر امامیم یا مثل حر یا ................